Jan Nowicki Portret Przyjaciela
“…odczytać szczerość i niezależność…”
WKRÓTCE W SPRZEDAŻY!!!
Jan Nowicki, Dariusz Domański
Jan Nowicki – aktor i pisarz, a raczej pisarz i aktor.
„Jedna z najciekawszych osobowości aktorskich polskiego teatru…”. Jak powiedział o nim Jerzy Jarocki. Dodałbym także jedna z najciekawszych osobowości literackich. Bohater sztuki Mrożka i powieści Dostojewskiego. Doktor Faust i Wielki Szu. Dla mnie nie tylko przyjaciel i przewodnik po drogach teatru,
ale przede wszystkim Wielki Książę Konstanty
z „Nocy listopadowej” S. Wyspiańskiego, inscenizacji
Andrzeja Wajdy. Jan Nowicki jest autorem 11 książek.
Ostatnia to “Szczęśliwy bałagan”, zawierająca korespondencję do Marka Kondrata w latach 2018-22. W roku 2019 został przyjęty do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Jan Nowicki jako Wielki Książę Konstanty był wielowymiarowy. Jakże inny od swoich poprzedników Władysława Woźnika czy Jana Kurnakowicza, których znane portrety utrwalone są w teatralnej ikonografii.
Nowicki w tej roli pokazał brzydotę wnętrza swego bohatera. Był perwersyjny, prowokował gestami odrazy, nonszalancji, kabotynizmu… Zawieszony w próżni pychy!
Jan Nowicki w roli Wielkiego Księcia Konstantego
“Darku ocalasz od zapomnienia z legendarną u Ciebie pracowitością kruchą, ulotną sztukę aktorską…”
Jan Nowicki
“Darek Domański jest żywą kroniką teatru polskiego”
prof. Bronisław Dąbrowski
Jan Nowicki jako "Wielki Szu"
Jan Nowicki jako Książę Hans Heinrich XV von Teuss w filmie "Magnat"
Jan Nowicki jako Józef w "Sanatorium pod klepsydrą"
Andrzej Łapicki
„Janek Nowicki? Jeden z najwybitniejszych aktorów. Wielka indywidualność. Oryginalna osobowość. Miałem okazje pracować z nim trzy razy. W 1975 r. robiłem „Pogardę”
w telewizji w Krakowie, w 1994 r. „Wesele Figara”, a w 1995 – „Maskaradę”.
Twórczy pełen pomysłów, lider przedstawienia, w którym gra. Narzuca mu swój styl
i pomysły. Tylko niekompetentny reżyser by z nich zrezygnował…”
„Janek podtrzymuje tradycje teatru, którego my już nie znamy, tych tajemniczych jego kulis. Lubi być artysta, przeniósł to od swoich starszych kolegów, których podpatrywał
na początku swej drogi, szanuje tradycje teatralne, ale czasami bawi się teatrem w dobrym tego słowa znaczeniu…”
Jerzy Trela
Kazimierz Kutz
„Takich aktorów jak Nowicki jest niewielu! Jest on człowiekiem nieśmiałym,
wręcz wstydliwym. Nikogo nie oszczędza w pracy, jego prawdomówność jest na granicy ekshibicjonizmu. Jest aktorem niebezpiecznym! Aktorem pełnym niespodzianek,
zaskakuje reżysera i partnerów!… Aktor mający w sobie nieustający ogień!…”
„Miałem szczęście być jego „pedagogiem” w Szkole Teatralnej. Zauważyłem,
że od tamtego momentu aż do dziś, towarzyszy Jankowi pewien element niecierpliwości
w stosunku do uprawianego zawodu. Ta niecierpliwość jest powodowana niewygodną sytuacją psychiczną – dla niego jako mężczyzny. Janek chce uzasadnić to swoje „postąpienie”, iż znalazł się w kręgu zawodowych aktorów. Obecność Janka na scenie, przed kamerą, czy w innej sytuacji dotyczącej aktora musi mieć zawsze swój głęboki sens!…”
Marek Walczewski
*Materiały zamieszczone na stronie internetowej zostały użyte z cyklu wydawniczego “Portrety Przyjaciół” Dariusza Domańskiego i wykorzystane zostały za zgodą autora.
